Van jongs af aan zat ik al met mijn oma op de bank, helemaal gefascineerd door de serie Baantjer. De spanning, de rechtvaardigheid, het oplossen van complexe zaken – daar begon mijn liefde voor het recht. Ik wist het daarom zeker: ik zou advocaat worden. Dus ik volgde een juridische opleiding, gedreven door het idee dat ik in de advocatuur echt een verschil ging maken.

Maar hoe dieper ik in de juridische wereld dook, hoe meer ik besefte: de advocatuur past niet bij mijn visie, ik wil mensen helpen op een manier die bij mij past. Ik ontdekte dat de kracht niet ligt in eindeloze procedures en ingewikkelde documenten, maar in het zien van het grotere plaatje, het oplossen van die complexe vraagstukken en het vertalen van lastige materie naar iets praktisch en toegankelijk.